Hoogte- en dieptepunten

Ondanks al het slechte nieuws wat we hadden gekregen, hebben we ons als gezin toch weer vrij snel ‘herpakt’.

Ik ben natuurlijk niet meer de gezonde, fitte Yvette van voorheen. Maar het lukt ons om niet in problemen, maar in mogelijkheden te denken. Verdriet is er, en dat mag er ook zeker zijn, maar we willen vooral nu nog even genieten van alles.

Vanuit het ziekenhuis werd aangeboden om palliatieve chemo te starten. Dat zou mij dus niet beter maken, maar wellicht de groei van de uitzaaiingen remmen. We kozen ervoor om dat niet te doen. Ik was nog steeds herstellende van de operatie van afgelopen juni en voelde mij daar elke week een stukje meer van opknappen. Op dat moment met chemo starten zou betekenen dat ik mij weer zieker zou gaan voelen. Kortom, dat voelde niet goed op dit moment.

We hebben een aantal fijne uitjes met het gezin gepland, in de herfstvakantie zijn we naar Parijs/Disney geweest, de kerstvakantie zijn we in Spanje geweest en we zijn meerdere weekendjes met familie en vrienden er tussenuit geweest.

Het speelde al langer door mijn hoofd, maar ik besloot ook om het nog 1 keer te doen, de aller-aller-laatste keer: een Tumor Tour organiseren. Ik vind het leuk om te doen, en het geeft mij een hoop positieve energie. Iedereen in mijn omgeving reageerde ook direct enthousiast.

Ik nam het besluit om de Tumor Tour deze keer een andere invulling te geven. De eerste twee edities hebben we een halve marathon gelopen. Een halve marathon lopen zit er voor mij niet in. En daarnaast is het ook niet voor al mijn hardloopmaatjes weggelegd.

Toen kwam het idee opzetten om niet voor een bepaalde afstand te gaan, maar om hoogtemeters te gaan maken. Hoogtemeters maken heb ik de afgelopen jaren regelmatig gedaan als training. En ik vond het mooi omdat ik tijdens mijn ziekteproces, mij altijd gefocused heb op de hoogtepunten… De locatie kiezen was niet moeilijk; de 010 Alp… daar waar ik jarenlang met veel plezier getraind heb. Als snel waren de plannen rond en de toestemmingen binnen. Naast hardlopers zullen er deze editie voor het eerst ook wandelaars meedoen.

De weken gingen voorbij. Begin december merkte ik dat ik een ‘piepend’ geluid maakte als ik ademhaalde. Dat was nieuw… De laatste CT scan was van eind september, vanwege het piepje werd er een nieuwe scan gemaakt. Helaas kregen we wéér slecht nieuws. De uitzaaiingen waren in korte tijd fors gegroeid en ook uitgebreid. Eén van de uitzaaiingen drukte een luchtweg een stukje dicht, waardoor het piepende geluid was ontstaan. Als de uitzaaiing de luchtweg volledig dicht zou drukken, dan zouden er snel hele grote problemen gaan ontstaan. Eigenlijk kwam het er op neer dat als ik niks zou doen, ik echt nog maar heel kort te leven zou hebben…

Op dat moment hebben we besloten om toch met chemo te starten. Hopelijk winnen we daar wat extra tijd mee. En hopelijk ben ik er 6 april gewoon bij, en kan ik zelf ook nog de 010 Alp op !